تعادل و استقرار صحیح در اجرای تکنیک های تدافعی و تهاجمی بسیار مهم و تاثیر گذار است .

استقرار در کاراته و هر ورزش رزمی دیگر به طور کلی با اندام تحتانی (پایین تنه) در ارتباط است .اجرای تکنیک های قدرتمند ، سریع ،دقیق و روان ، تنها با داشتن پایه و تکیه گاه قوی و مستحکم امکان پذیر است .اندام فوقانی (بالاتنه) باید محکم و استوار در این تکیه گاه قوی قرار داشته باشد و پشت (کمر) نیز صاف و کشیده و عمود بر زمین قرار گیرد .

باتوجه به اینکه یک حمله ی  کارآمد و موثر بدون استقرار قوی غیر ممکن است ، اما توجه به آن ، فقط پیش از اجرای حمله ضروری است . در صورتی که کاراته کا بیش از حد ،در زمان  اجرای تکنیک به وضعیت مستحکم و پایدار توجه کند ، انعطاف پذیری و تحرک سریع خود را از دست می دهد.

نکات ضروری در حالت های ایستادن مناسب

۱) هنگام اجرای تکنیک های تدافعی و تهاجمی ،از تعادل خوبی برخوردار باشیم.

۲) هنگام اجرای تکنیکها ، مفاصل رانی خود را به طور روان بچرخانیم .

۳) تکنیکها را باید با حداکثر سرعت ممکن به اجرا درآورد .

۴) اطمینان داشته باشیم که عضلات مورد استفاده در دفاع و حمله ، به صورت هماهنگ با یکدیکر همکاری کنند.

بنابراین ، نخستین مطلب قابل توجه ، داشتن یک پایه و تکیه گاه قوی و مستحکم است .همه ی اعضای بدن و اندام های گوناگون ، باید به طور هماهنگ بر روی این پایه و تکیه گاه به کار گرفته شوند . به عبارت دیگر ، پاها ، تنه ودست ها به صورت جداگانه و منفرد عمل کنند، اما در یک لحظه (زمان اجرای تکنیک) به صورت یک واحد هماهنگ با یکدیگر همکاری می کنند.

از نکات مهم و شایان توجه این است که ،اگر چه عضلات برای اجرای هر تکنیک باید از توانایی کامل برخوردار باشند ، اما عضلاتی که در اجرای تکنیک، مورد استفاده قرار نمی گیرند ،باید در حالت راحت و طبیعی باقی بمانند، در صورتی که وضعیت استقرار، صحیح نباشد تعادل و هماهنگی بین عضلات تان از بین خواهد رفت و تکنیک های تان کمترین کارایی و تاثیر را خواهند داشت . استقرار ضعیف در اجرای تکنیک ها باعث می شود، عضلات غیر ضروری نیز درگیر شوند و تداخل کارایی بین ماهیچه ها بوجود آید و انرژی مازاد مصرف شود و تاثیر تکنیکها کمتر گردد و نتیجه مطلوب حاصل نمی شود .

استقرار های اصلی در کاراته :

۱-شیذن – تای (وضعیت طبیعی بدن)

۲- ذنکوتسو داچی (ایستادن متمایل به جلو)

۳- کوکوتسو داچی (ایستادن متمایل به عقب)

۴- کیبا – داچی (ایستادن به شکل سوار بر اسب)

۵- شیکو – داچی (ایستادن دایره ای)

۶- فودو – داچی (ایستادن محکم – ایستادن ریشه ای)

۷- نکو- آشی- داچی (ایستادن پا گربه ای)

۸- سان چین- داچی (ایستادن به صورت ساعت شنی)

۹- هانگتسو – داچی (ایستادن بصورت نیم کره ماه)

هر استقرار برای هدف خاص طراحی شده است . بنابراین پیشرفت کاراته کاهای مبتدی، در صورتی که به وضعیت هر استقرار توجه کافی نداشته باشند ،آهسته و کند خواهد بود. باید نحوه ی اجرای هر استقرار را به خوبی یاد گرفت ، چرا که اگر وضعیت صحیح هر استقرار اجرا نگردد ،تشخیص آن از استقرار های دیگر دشوار خواهد بود.